• Lang lag
• Touwtype 6 x 7
• Verzinkt klasse B standaard
• Speciale smering

Wat zijn staaldraadconstructietypes?

Individueel draden zijn het basiselement van de constructie van staaldraad - ze zijn in een spiraalvormig patroon gewikkeld (gelegd) rond een centrale draad in een gedefinieerd patroon om een strand.

De strengen worden dan op hun beurt spiraalvormig rond een kern een opleveren staalkabel. Figuur 1 illustreert de basiselementen van de constructie van een staaldraadkabel.

De variaties in wikkelpatronen, windrichtingen en de grootte en combinaties van draden die worden gebruikt om strengen te maken, zijn vrijwel oneindig en dit maakt het kiezen van een touw voor een bepaalde toepassing enigszins moeilijk. Een goed begrip van de ontwerpkenmerken en eigenschappen van staalkabel is daarom nuttig voor mensen die betrokken zijn bij boorwerkzaamheden.

Er zijn verschillende elementen van de staalkabelconstructie die belangrijk zijn:

TOUW KERN

De centrale kern van een staalkabel is de basis waarop de kabel is geconstrueerd en heeft een zeer grote invloed op de eigenschappen en toepassing van de staalkabel. Drie soorten kernen worden vaak gebruikt:

Vezelkern (FC): Dit kan een touw van natuurlijk sisal zijn of een door de mens gemaakt touw van polypropyleen.

Onafhankelijke draadkabelkern (IWRC): Dit is zelf een staalkabel die bestaat uit draden en strengen.

Draadstrengkern (WSC): Dit is in wezen een enkele draad waarrond draden van dezelfde diameter zijn gewikkeld.

Figuren 2, 3 en 4 illustreren dwarsdoorsneden door een reeks staalkabels en geven een glimp van hoe complex kabelconstructie kan worden.

Figuur 2 toont drie touwen met elk een vezelkern. Het touw in de bovenste afbeelding is een eenvoudige constructie van 6 strengen van elk 7 draden gewikkeld rond een vezelkern, vandaar de term 6 x 7 + fc. De term "fc" betekent "vezelkern".

Het middelste plaatje is een complexere constructie. In dit touw zijn de strengen opgebouwd uit 19 draden, maar ze zijn in twee lagen rond een enkele draadkern gelegd. Dit wordt een 6 x 19 +fc touw genoemd.

De onderste afbeelding is ook een 6-strengs touw en opnieuw worden de strengen in twee lagen gelegd, maar in dit geval hebben alle draden dezelfde diameter en zijn ze zelf om een vezelkern gewikkeld. Dit touw wordt een 6 x 24 +fc genoemd.

Figuur 3 illustreert twee onafhankelijke staalkabelkern (IWRC) kabels. In beide touwen is de kern een 6 x 7 touw.

Het touw in de bovenste afbeelding lijkt erg op het touw met een kern van 6 x 19 vezels in figuur 3 en wordt een 6 x 19 + iwrc genoemd.

De onderste afbeelding toont een 6 x 36 touw; 6 strengen en elke streng bestaat uit 36 draden. Dit touw wordt 6 x 36 + iwrc genoemd.

Figuur 4 illustreert twee touwen met draadstrengkernen. De bovenste afbeelding toont een touw dat bestaat uit zes draden die om een enkele draad zijn gewikkeld, een touw van 1 x 7.

De onderste afbeelding toont een touw bestaande uit zes strengen gewikkeld rond een kern die uit dezelfde streng bestaat. Dit touw heeft 6 strengen van elk 7 draden en wordt dus een 7 x 7 touw genoemd.

DRAADGRAAD

Op precies dezelfde manier waarop stalen buizen die worden gebruikt om boorstangen te vervaardigen, in verschillende kwaliteiten worden vervaardigd, wordt ook de draad gebruikt om staalkabels te vervaardigen. In veel landen zijn staalkabels verkrijgbaar in 4 kwaliteiten, 1550, 1770, 1960 en 2160 MPa, maar niet al deze kwaliteiten zijn verkrijgbaar in Zuid-Afrika.

De kwaliteit van de draad geeft de spanning aan waarbij een draad zal breken, dwz de uiteindelijke treksterkte.

Laten we bijvoorbeeld aannemen dat we een staalkabel hebben gemaakt van een aantal draden van verschillende diameters en laten we aannemen dat de totale doorsnede van alle draden 100 mm2 is. Dit heet de "metalen dwarsdoorsnede".

Als het touw is gemaakt van draden van 1550 MPa, kunnen we zeggen dat:

Kracht bij uitval = 1550 x 100 N

       = 155 000 N

Als we aannemen dat g = 9,8 msec-2, dan kunnen we zeggen dat het touw zal bezwijken onder een belasting van:

Belasting bij uitval = 155 000 / 9,8

      = 15, 8 MT

Als het touw daarentegen is gemaakt van draden van 1960 MPa, dan kunnen we volgens dezelfde methode zeggen dat:

Kracht bij uitval = 1960 x 100 N = 196 000 N

Belasting bij uitval = 196 000 / 9,8

       = 20,0 MT

Het is uiteraard belangrijk dat de kwaliteit van het touw dat op een boorinstallatie wordt gebruikt, bekend is. Touwen van lagere kwaliteit (lagere sterkte) zijn aanzienlijk minder duur dan touwen van hogere kwaliteit en daarom is de neiging vaak om het goedkoopste touw te kopen en zo geld te besparen. Dit heeft echter invloed op de veilige werkbelasting van het touw en dus op de diepte tot waar de boorinstallatie “legaal” kan boren.

DRAAD AFWERKING

Draden die worden gebruikt om touwen te vervaardigen, zijn ofwel "glanzend staal" of gegalvaniseerd (gecoat met een laag zink). Touwen die in de boorindustrie worden gebruikt, zijn meestal gegalvaniseerd om de corrosieweerstand te verbeteren. Staal